ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Στις αλάνες του Αγίου Κων/νου γεννιέται ένα νέο σωματείο στο Βόλο.
Ηταν το 1935, όταν στην πόλη, σαν μανιτάρια ξεφύτρωναν οι ανεπίσημες ομάδες.
Μια παρέα, από αρκετά παιδιά της συνοικίας είχαν φτιάξει τη δική τους ομάδα, το «Μικρό Ολυμπιακό» του Αγίου Κων/νου. Τον ονόμασαν «Μικρό Ολυμπιακό» γιατί όλοι ήταν λάτρεις του μεγάλου Ολυμπιακού του Πειραιά. Έτσι, όταν μιλούσαν γι' αυτόν τον αποκαλούσαν ο «μεγάλος αδελφός». Το μικρό αυτό σωματείο, άρχισε να δίνει πολλά φιλικά παιχνίδια και έδειχνε δυνατή ομάδα, ξεχωρίζοντας αμέσως από τις άλλες. Ψυχή της ήταν ο Κυρ. Μαυραντζούλης (σκοτώθηκε το 1940 στην μάχη της Κλεισούρας) που αγωνίζονταν στον Κένταυρο (προήλθε από τον ΟΕΒ) και αρκετοί φίλαθλοι όπως ο ράπτης Απ. Πουργιάς, ο Θαν. Σεκαράς κ.α. Ο «Μικρός Ολυμπιακός αποτελούνταν από ποδοσφαιριστές του Κενταύρου, Κεραυνού, Οδυσσέα, Τοξότη κ.α.
Ο Βασίλης Παπαθανασίου από τους πρώτους ποδοσφαιριστές της ομάδας, θυμάται πως πήγε στον Ολυμπιακό.
«Μια μέρα, έκανα προπόνηση με την πρώτη μου ομάδα, τον Κεραυνό, στο γήπεδο του, που ήτανΠαγασών - Αναλήψεως (στο Δημ. Σχολείο). Εκεί, ήλθαν ο Κυρ. Μαυραντζούλης, με το Γιάννη Βογιατζή, με φώναξαν κοντά τους και με ρώτησαν.
Παπαθανάση θα έλθεις στη δική μας ομάδα; Εγώ τους ακολούθησα χωρίς πολλά λόγια και από τότε έπαιζα με τα χρώματα του Ολυμπιακού.
Τα πρώτα αποδυτήρια του συλλόγου ήταν σε ένα μαγαζάκι στην πλατεία Μεφσούτ. Εκεί ντύνονταν η ομάδακαι ξεκινούσε για το μοναδικό τότε γήπεδο του Βόλου, της Νίκης. Προπονήσεις στην αρχή δεν γίνονταν με σύστημα. Αλλωστε δεν υπήρχε και προπονητής. Οπότε διευκόλυνε τον καθένα, πήγαινε στου Μεφσούτ, έπαιρνε μια μπάλλα και κατηφόριζε προς το ποτάμι. Στο τέρμα της οδού Γαλλίας υπήρχε ένα οικοπεδάκι, εκεί γίνονταν οι πρώτες προπονήσεις».
Το 1937 ο «Μικρός Ολυμπιακός» επισημοποιήθηκε και έγινε πλέον Ολυμπιακός Βόλου. Ιδρυτικά του μέλη Αθ. Σεκαράς, Ι. Βώβος, Β. Βασιλικός, Απ. Πουργιάς, Ι. Αλεξάκης, Ε. Δουλίδης, Ν. Κατσάνος, Κ. Κωνσταντάς, Διαμ. Τσουράπας, Ε. Μαργαρίτης κ.α.
Το πρώτο ΔΣ του συλλόγου αποτελούνταν από τους Απ. Πουργιά πρόεδρο, Ι. Αλεξάκη, Αγοριτζή αντιπροέδρους, Κ. Κωνσταντά Γεν. Γραμματέα, Ευαγ. Μαργαρίτη ταμία, Διαμ. Τσουράπα έφορο, Ιωάν. Βογιατζή σύμβουλο.
Η διοίκηση του Ολυμπιακού αντιμετώπισε με ενδιαφέρον όλα τα προβλήματα του νεοσυσταθέντα συλλόγου.
Η προσπάθεια αυτή, στηρίχθηκε κυρίως στις ιδιωτικές προσφορές, ηθικές και υλικές.
Ο Κένταυρος του 1933, είναι ο πρόδρομος του Ολυμπιακού Βόλου. Παίκτες του κυρίως της β' ομάδας δημιούργησαν το 1935 το «Μικρό Ολυμπιακό» του Αγίου Κων/νου.
Τη μεγαλύτερη μάχη την έδωσε για την απόκτηση γηπέδου ώστε να προπονείται η ομάδα και να δίνει τους αγώνες της. Ο χώρος του κυνηγετικού συλλόγου στον Άναυρο, ήταν στα σχέδια της διοικήσεως Πουργιά (ήταν από το 1928 το γήπεδο του Κενταύρου) και θέλησε να τον αποκτήσει. Δυστυχώς όμως παρ' ότι παρέμβει προσωπικά και ο τότε υπουργός Κοτζιάς, δεν στάθηκε δυνατόν να γίνει αυτός ο χώρος ιδιόκτητος. Το μόνο που κατάφερε ο σύλλογος ήταν να τον χρησιμοποιεί για γήπεδο του πληρώνοντας ενοίκιο, ως το 1969, που ο Κ.Σ. Βόλου ζήτησε διπλάσιο τέλος από τις εισπράξεις της ομάδας στο στάδιο.
Στις αλάνες του Αγίου Κων/νου γεννιέται ένα νέο σωματείο στο Βόλο.
Ηταν το 1935, όταν στην πόλη, σαν μανιτάρια ξεφύτρωναν οι ανεπίσημες ομάδες.
Μια παρέα, από αρκετά παιδιά της συνοικίας είχαν φτιάξει τη δική τους ομάδα, το «Μικρό Ολυμπιακό» του Αγίου Κων/νου. Τον ονόμασαν «Μικρό Ολυμπιακό» γιατί όλοι ήταν λάτρεις του μεγάλου Ολυμπιακού του Πειραιά. Έτσι, όταν μιλούσαν γι' αυτόν τον αποκαλούσαν ο «μεγάλος αδελφός». Το μικρό αυτό σωματείο, άρχισε να δίνει πολλά φιλικά παιχνίδια και έδειχνε δυνατή ομάδα, ξεχωρίζοντας αμέσως από τις άλλες. Ψυχή της ήταν ο Κυρ. Μαυραντζούλης (σκοτώθηκε το 1940 στην μάχη της Κλεισούρας) που αγωνίζονταν στον Κένταυρο (προήλθε από τον ΟΕΒ) και αρκετοί φίλαθλοι όπως ο ράπτης Απ. Πουργιάς, ο Θαν. Σεκαράς κ.α. Ο «Μικρός Ολυμπιακός αποτελούνταν από ποδοσφαιριστές του Κενταύρου, Κεραυνού, Οδυσσέα, Τοξότη κ.α.
Ο Βασίλης Παπαθανασίου από τους πρώτους ποδοσφαιριστές της ομάδας, θυμάται πως πήγε στον Ολυμπιακό.
«Μια μέρα, έκανα προπόνηση με την πρώτη μου ομάδα, τον Κεραυνό, στο γήπεδο του, που ήτανΠαγασών - Αναλήψεως (στο Δημ. Σχολείο). Εκεί, ήλθαν ο Κυρ. Μαυραντζούλης, με το Γιάννη Βογιατζή, με φώναξαν κοντά τους και με ρώτησαν.
Παπαθανάση θα έλθεις στη δική μας ομάδα; Εγώ τους ακολούθησα χωρίς πολλά λόγια και από τότε έπαιζα με τα χρώματα του Ολυμπιακού.
Τα πρώτα αποδυτήρια του συλλόγου ήταν σε ένα μαγαζάκι στην πλατεία Μεφσούτ. Εκεί ντύνονταν η ομάδακαι ξεκινούσε για το μοναδικό τότε γήπεδο του Βόλου, της Νίκης. Προπονήσεις στην αρχή δεν γίνονταν με σύστημα. Αλλωστε δεν υπήρχε και προπονητής. Οπότε διευκόλυνε τον καθένα, πήγαινε στου Μεφσούτ, έπαιρνε μια μπάλλα και κατηφόριζε προς το ποτάμι. Στο τέρμα της οδού Γαλλίας υπήρχε ένα οικοπεδάκι, εκεί γίνονταν οι πρώτες προπονήσεις».
Το 1937 ο «Μικρός Ολυμπιακός» επισημοποιήθηκε και έγινε πλέον Ολυμπιακός Βόλου. Ιδρυτικά του μέλη Αθ. Σεκαράς, Ι. Βώβος, Β. Βασιλικός, Απ. Πουργιάς, Ι. Αλεξάκης, Ε. Δουλίδης, Ν. Κατσάνος, Κ. Κωνσταντάς, Διαμ. Τσουράπας, Ε. Μαργαρίτης κ.α.
Το πρώτο ΔΣ του συλλόγου αποτελούνταν από τους Απ. Πουργιά πρόεδρο, Ι. Αλεξάκη, Αγοριτζή αντιπροέδρους, Κ. Κωνσταντά Γεν. Γραμματέα, Ευαγ. Μαργαρίτη ταμία, Διαμ. Τσουράπα έφορο, Ιωάν. Βογιατζή σύμβουλο.
Η διοίκηση του Ολυμπιακού αντιμετώπισε με ενδιαφέρον όλα τα προβλήματα του νεοσυσταθέντα συλλόγου.
Η προσπάθεια αυτή, στηρίχθηκε κυρίως στις ιδιωτικές προσφορές, ηθικές και υλικές.
Ο Κένταυρος του 1933, είναι ο πρόδρομος του Ολυμπιακού Βόλου. Παίκτες του κυρίως της β' ομάδας δημιούργησαν το 1935 το «Μικρό Ολυμπιακό» του Αγίου Κων/νου.
Τη μεγαλύτερη μάχη την έδωσε για την απόκτηση γηπέδου ώστε να προπονείται η ομάδα και να δίνει τους αγώνες της. Ο χώρος του κυνηγετικού συλλόγου στον Άναυρο, ήταν στα σχέδια της διοικήσεως Πουργιά (ήταν από το 1928 το γήπεδο του Κενταύρου) και θέλησε να τον αποκτήσει. Δυστυχώς όμως παρ' ότι παρέμβει προσωπικά και ο τότε υπουργός Κοτζιάς, δεν στάθηκε δυνατόν να γίνει αυτός ο χώρος ιδιόκτητος. Το μόνο που κατάφερε ο σύλλογος ήταν να τον χρησιμοποιεί για γήπεδο του πληρώνοντας ενοίκιο, ως το 1969, που ο Κ.Σ. Βόλου ζήτησε διπλάσιο τέλος από τις εισπράξεις της ομάδας στο στάδιο.
