ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Δεν είναι εύκολο, να πάρεις ένα άψυχο στυλό και να του δώσεις όλα τα συναισθήματα, που νιώθεις τούτες τις στιγμές.
Είναι δύσκολο ένα στυλό, να γράψει μια ιστορία 50 χρόνων.
Αυτό, γράφει με μελάνι, ενώ κάποιοι άλλοι, με αίμα και ιδρώτα.
1937-1987, αγώνες μισού αιώνα. Με θριάμβους και χαρές, με ήττες και δάκρυα.
Σε κάθε σελίδα αυτού του βιβλίου - που προσπάθησε να καταγράψει την ιστορία του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΒΟΛΟΥ - γεννιέται μια άλλη, που έγραψε, ο καθένας από τους χιλιάδες ποδοσφαιριστές, παράγοντες και φιλάθλους, που βρέθηκαν και γαλου-χήθηκαν στην αγκαλιά του.
Δεν μπορείς στις λίγες αυτές σελίδες να δώσεις μέσα από το άψυχο χαρτί, τις όμορφες στιγμές που ένιωσε η παρέα του Κυριάκου Μαυραντζούλη, του Γιάννη Βογιατζή, του Αποστόλη Πουργιά και των άλλων βολιωτών, όταν πήραν την απόφαση, να ιδρύσουν το «Μικρό Ολυμπιακό» του Αγίου Κων/νου.
Όταν τα λίγα αμούστακα παιδιά, ο Ζήσης Νάνος, ο Παναγιώτης Πάσχος, ο Νίκος Μαλαβέτας, οδηγούσαν την αγαπημένη τους ομάδα στους πρώτους θριάμβους. Όταν αργότερα ο Δημητρακόπουλος, ο Δημόπουλος, ο Βλαχάβας, ο Τσιγαρίδας, ο Μιχαηλίδης και οι άλλοι, πετύχαιναν το θρίαμβο της Δράμας και την είσοδο στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα.
Και ακόμη όταν η προηγούμενη γενιά του Ολυμπιακού, τον έφθανε για πρώτη φορά στην Α΄ Εθνική.
Μέσα από τις γραμμές ενός βιβλίου δεν μπορείς να νιώσεις την πίκρα της ατυχίας και της αδικίας, και ακόμη περισσότερο, της ήττας και το σκόρπισμα των ονείρων.
Η ιστορία του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΒΟΛΟΥ, μπορεί να μην έχει γραμμένες στις σελίδες της, κατακτήσεις πρωταθλημάτων και κυπέλλων Ελλάδας ή συμμετοχές στην Ευρώπη παρά μόνο στο μπάσκετ γυναικών, έχει όμως μέσα της, αγάπη για τη φανέλα, ιδανικά, όνειρα. Αυτά που πρέπει να κρατηθούν ακριβή κληρονομιά από τη σημερινή γενιά και τις κατοπινές.
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ συνεχίζει και θα συνεχίσει στο μέλλον, για εκπλήρωση των ιδανικών της γενιάς του '37. Για ένα Ολυμπιακό ξακουστό, που το όνομα του θα βρίσκεται πάντα σε περίοπτη θέση.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΕΚΛΙΔΗΣ